Borowa Wieś - św. Mikołaj

Z kroniki parafialnej:

"Dnia 26 grudnia 1936 roku mieszkańcy zdecydowali się adoptować kościół z Przyszowic. Utworzono Komitet Budowy Kościoła. Aby zgromadzić środki finansowe na przeniesienie kościoła komitet ustalił miesięczną składkę 1 zł., a dla ubogich 0,50 gr. Honorowym członkiem komitetu mógł zostać każdy, który wpłacił na rzecz kościoła 50 zł. Postanowiono, że kościół stanie w miejscu boiska szkolnego, które było własnością gminy, a które gmina była gotowa oddać bezpłatnie pod budowę kościoła"

Drewniany Kościół św. Mikołaja Biskupa

Poszczególne części budowli zostały ponumerowane aby odtworzyć kościół jak najdokładniej. Prace trwały ponad dwa lata. Poświęcenia kościoła na nowym miejscu dokonano 16 XII 1939 r., natomiast parafię erygowano dopiero 18 lat później - 20 XII 1957 r.
Daty powstania kościoła nie można jednoznacznie określić. Kroniki kościelne i niektóre publikacje określają rok budowy na 1640. Inne bardziej ogólnikowo datują go na XVII wiek Są jednak i opinie, że kościół zbudowany został w 1720 r. a nawet na 1737 r. Przypuszczalnie ta ostatnia data odnosi się jedynie do roku budowy wieży

Kościół jest orientowany czyli zwrócony prezbiterium na wschód. Nawa zbudowana została na planie prostokąta. Przylega do niej węższe prezbiterium zamknięte trójbocznie, do którego od północy przylega prostokątna zakrystia, a od południa - czworoboczna kaplica zamknięta trójbocznie. Do nawy od południa przylega prostokątna kruchta, a od zachodu wieża - zbudowana ok. 1720 - 1730 r. na planie kwadratu, o konstrukcji słupowej. Wieża zakończona jest izbicą i nakryta cebulastym, barokowym hełmem z latarnią. Dach nawy natomiast zdobi barokowa wieżyczka z nieczynną obecnie sygnaturką przykryta baniastym hełmem. Cały budynek kościoła jest otoczony tzw. Sobotami.
- Kościół posiada wyposażenie w większości barokowe.
- Ołtarz główny jest wczesnobarokowy. Umieszczono w nim obraz patrona kościoła - świętego Mikołaja, a w zwieńczeniu - obraz św. Józefa z Dzieciątkiem.
- Rokokowy ołtarz boczny z prawej strony zdobi bogata snycerka i obraz św. Jana Nepomucena oraz rzeźby dwóch rycerzy. Antepedium (czyli "ściany podstawy" ołtarza, łac. "przed stopami") ołtarza zdobi płaskorzeźba, przedstawiająca męczeństwo św. Jana Nepomucena i scenę spowiedzi królowej (z boku). W zwieńczeniu ołtarza "Oko Opatrzności".
- Lewy ołtarz boczny jest późnobarokowy z obrazem św. Antoniego. W ołtarzu znajdowały się niegdyś późnogotyckie płaskorzeźby świętych Piotra i Pawła, obecnie umieszczone nad wejściem do zakrystii.
- Ostatni ołtarz - św. Judy Tadeusza(właściwie sama nastawa ołtarzowa wisząca na ścianie) - późnobarokowy zawiera też figury św. Jana Nepomucena i św. Ludwika (króla Francji)
- Ambona jest barokowa z płaskorzeźbami czterech Ewangelistów.
Do ciekawych elementów wyposażenia kościoła należą także:
- Obraz św. Barbary z książką (rzadka forma atrybutu tej świętej) - obok wejścia do kaplicy
- Rzeźba św. Marcina na koniu, ale w kapeluszu (co jest ewenementem) - nad bocznym, południowym wejściem do kościoła
- Dwukondygnacyjny chór muzyczny. Na górnej kondygnacji zabytkowy barokowy portatyw organowy.
- Płaskorzeźbione stacje Męki Pańskiej
- Autentyczne drzwi klepkowe z XVIII w.
Borowa Wieś / Śląsk, gdzieś w połowie drogi pomiędzy Gliwicami, a Mikołowem

Borowa Wieś jako Nowa Wieś wzmiankowana była już w roku 1586. Założona została po okresie wojen husyckich, kiedy nastąpiło ożywienie gospodarcze, a długotrwały pokój w wieku XVI sprzyjał osadnictwu. Osadzono wówczas "pod borem" na małych działkach zagrodników i chałupników, poddanych księcia pszczyńskiego. Początkowo mieszkało tu 10 zagrodników. Wieś wchodziła w skład klucza wyrskiego pszczyńskich dóbr kameralnych i była własnością książęcą.
W roku 1846 Borowa Wieś liczyła 26 gospodarstw, natomiast w 1910 r. żyło tu już 825 mieszkańców
Mieszkańcy brali liczny udział w powstaniach śląskich, walczyli pod górą św. Anny.
W czasie II wojny światowej w latach 1941-43 w Borowej Wsi znajdowały się dwa obozy pracy. Na cmentarzu znajduje się zbiorowa mogiła więźniów Oświęcimia, którzy zostali zamordowani na terenie Borowej Wsi w czasie "marszu śmierci" w styczniu 1945r.
W latach międzywojennych Borowa Wieś była miejscowością rekreacyjną, gdzie mieszkańcy okolicznych miejscowości spędzali wolne dni. Zabawy odbywały się w dużym ogrodzie dawnego zajazdu, w którym obecnie mieści się ośrodek Caritas

dojazd:
samochodem:
- jadąc z Gliwic drogą nr44 na Mikołów lub odwrotnie
- jadąc autostrada nr4 zjazd na drogę nr925 w kierunku na Rybnik (na południe)
komunikacja miejska:
z Gliwic kilkaset metrów od dworca kolejowego autobusy w kierunku Mikołowa (nr41) lub Tychów (nr33) ewentualnie prywatny bus kursujący na tej trasie
rower:
jazda rowerem na trasie nr44 nie ma nic wspólnego z przyjemnością, jednak wycieczka bocznymi drogami po południowej stronie tej trasy przez Przyszowice, Gierałtowice, Chudów - jadąc od strony Gliwic lub przez Mokre, Bujaków czy zahaczając o Ornontowice od strony Mikołowa może przynieść wiele satysfakcji (i niespodziewanych odkryć) i jest stosunkowo prosta nawet dla niedzielno-asfaltowych (bez obrazy) rowerzystów.

Komentarze (0)